Η σχετική δημοσίευση

«…η απόφαση του Αρείου Πάγου αφορά σε αναίρεση απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Καλαμάτας σχετικά με υπόθεση κλοπής βίντεο που περιείχε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (ερωτική συνεύρεση) και αντιγραφής του σε Η/Υ, καθώς και περαιτέρω διάδοσης με αντιγραφή σε άλλο κινητό τηλέφωνο. Το Τριμελές Εφετείο Καλαμάτας είχε αρχικώς κηρύξει αθώους τους κατηγορουμένους των παραπάνω αξιόποινων πράξεων. Όμως, δεχόμενο με την απόφασή του ότι δεν αποτελούν αρχείο προσωπικών δεδομένων τα καταχωρημένα και αρχειοθετημένα σε κινητό τηλέφωνο βίντεο (ταινίες), το δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τη διάταξη του άρθρου 2 περ. ε του Ν. 2472/1997, αφού το βίντεο εντός του κινητού τηλεφώνου της εγκαλούσας σε συγκεκριμένο διαρθρωμένο φάκελο, εντός της μνήμης αυτού, συνιστά αρχείο και όχι αταξινόμητο προσωπικό δεδομένο που απλά περιέχεται σε κάποιο αποθηκευτικό μέσο, και στη συνέχεια εσφαλμένα εφάρμοσε την ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 22 παρ. 4 του ίδιου νόμου.

Επομένως, κατά παραδοχή ως βασίμου του μοναδικού λόγου της κρινόμενης αναιρέσεως της Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η αίτηση αναιρέσεως έγινε δεκτή και αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση. Όπως αναφέρεται στην απόφαση 474/2016 του Ε’ Ποινικού Τμήματος, αρχείο προσωπικών δεδομένων αποτελούν τα smart phones τα οποία διαθέτουν λογισμικά προγράμματα και στα οποία ο κάτοχος και ιδιοκτήτης τους καταχωρεί σε ξεχωριστά μικρότερα αρχεία τα προσωπικά δεδομένα του που αναφέρονται στις επαφές του, στις φωτογραφίες του, στα βίντεό του (ταινίες του), στα μηνύματα (mails) κ.λπ., τα οποία αρχεία είναι διαρθρωμένα σε φακέλους και υποφακέλους, όπως και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δηλαδή τα αρχεία του σύγχρονου κινητού τηλεφώνου αποτελούν διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια και τα οποία μπορούν να τύχουν επεξεργασίας…».